۸ بهمن ۱۳۸۸

آقایان موسوی، کروبی، صانعی، زنجانی، خاتمی...عزا ی عمومی‌ اعلام نمیکنید؟

ماتم و عزا بالاتر از این؟

فغان و مصیبت بیش از این؟

اعدام جوانان این وطن به این بهانه؟

به بهانهٔ اعتراض به تقلب؟

به بهانهٔ اعتراض به تجاوز؟

به بهانهٔ آزادی خواهی‌؟

عدالت طلبی؟

باز هم صبوری کنیم؟

باز هم چشم ببندیم بر این توحش و بربریت؟

باز هم منتظر پرپر شدن گلهای دیگری باشیم؟

این اعدامها ادامه خواهد داشت...

ادامه خواهد داشت اگر سکوتت کنید...

اگر لب نگشایید...

اگر مصلحت اندیشی‌ کنید...

امروز روز عزاست...

امروز دل مادران ایران زمین پر خون است...

امروز جگر خواهران این جوانان به دار آویخته سوخته...

امروز روز عزاست...

پس اعلام عزا ی عمومی‌ کنید...