آقایان موسوی، کروبی، صانعی، زنجانی، خاتمی...عزا ی عمومی‌ اعلام نمیکنید؟

ماتم و عزا بالاتر از این؟

فغان و مصیبت بیش از این؟

اعدام جوانان این وطن به این بهانه؟

به بهانهٔ اعتراض به تقلب؟

به بهانهٔ اعتراض به تجاوز؟

به بهانهٔ آزادی خواهی‌؟

عدالت طلبی؟

باز هم صبوری کنیم؟

باز هم چشم ببندیم بر این توحش و بربریت؟

باز هم منتظر پرپر شدن گلهای دیگری باشیم؟

این اعدامها ادامه خواهد داشت...

ادامه خواهد داشت اگر سکوتت کنید...

اگر لب نگشایید...

اگر مصلحت اندیشی‌ کنید...

امروز روز عزاست...

امروز دل مادران ایران زمین پر خون است...

امروز جگر خواهران این جوانان به دار آویخته سوخته...

امروز روز عزاست...

پس اعلام عزا ی عمومی‌ کنید...

خامنه‌ای به زودی رفتنیست. به بعد از او فکر کرده ایم؟ برنامه چیست؟

چند سوال...

نقش دین در حاکمیت بعدی چه خواهد شد؟ آیا دین از سیاست و حوزه از دانشگاه جدا خواهند شد؟ نقش مراجع و روحانیون چه تغییری خواهد کرد؟

نقش و مشارک زنان چه خواهد بود؟ آیا حجاب کماکان اجباری خواهد ماند؟ یا زنان خود اختیار پوشش خود را به دست خواهند گرفت؟

مدارس در وضع کنونی خواهند ماند یا به صورت مختلط بر میگردند ؟

آیا دادگاه‌ها کماکان بر مبنای شریعت اسلام احکام صادر خواهند کرد؟ و کماکان شاهد احکامی همچون اعدام، سنگسار، قطع عضو و پرتاب از بلندی خواهیم بود؟

نیروهای مسلح چه تغییراتی‌ خواهند داشت؟ وضعیت بسیج و سپاه چه میشود؟ نگاه ما به آنها حذفی است یا اصلاحی؟

چه اصلاحاتی در روابط بین‌الملل صورت خواهد گرفت؟ اسرائیل را به رسمیت خواهیم شناخت؟ کماکان بودجهٔ حزب‌الله و حماس، شیعیان جنوب یمن، افراطیون مسلمان سودان... از طریق فروش نفت ایران تامین خواهد شد؟ چه تغییراتی‌ در روابط ما با آمریکا صورت خواهد پذیرفت؟ مناقشهٔ هسته‌ای چه سرانجامی خواهد داشت؟

ساختارهای نظام نیز دچار تغییر خواهند شد؟ شورای خبرگان رهبری به ریاست هاشمی‌ ادامهٔ حیات خواهد داد؟ وضعیت شورای نگهبان چه خواهد شد؟

نقش احزاب و گروههای مخالف و معارض نظام فعلی‌ در حاکمیت بعدی چه خواهد بود؟ آیا از امکان و حقوق دموکراتیک برای حضور در انتخابات برخوردار خواهند بود؟

چه تضمینی هست که پس از تغییر در ساختار حاکمیت، حاکمیت بعدی به قبضهٔ قدرت و ساخت حلقه خودی و غیر خودی روی نیاورند؟

آیا پاسخ به سوالات بالا از طریق رفراندوم خواهد بود یا تصمیم حاکمیت بعدی؟

و بسیاری سوالات دیگر...

مسیحی‌، آشوری، کلیمی، بهائی، مسلمان، لائیک... این عاشورا به همه تعلق دارد... دریغ نکنید...

اگر برای خونهای ریخته شدهٔ ۱۴۰۰ سال قبل به عزا نمینشینی، برای خون ریخته شدهٔ جوانان وطنت به عزا بشین...

اگر غصه دار زینب نیستی‌، به غم مادر سهراب و ندا اشک بریز...

اگر به ظلم یزید اعتقادی نداری، در مقابل ظالم زمان به پا خیز...

عاشورا روز سرنگونی او و روز آزادی من و توست...

یزید و بسیج هر دو سرنگونند...

پس به خیابان بیا...

قرار مون یادت نره: نماز عید فطر به اقامت حضرت آغا!!!

جنبش سبز، اینبار نوبت سبز کردن رهبر کودتا است...
او را بی‌ نصیب نگذاریم...

گویا مقام عظمای ولایت! هنوز به عظمت و جلال این جنبش و توان و ارادهٔ جوانان ایران زمین باور ندارند...

ولی‌ یه سوال:

بهتر نیست ایشون کلا آحاد ملت رو بی‌خیال شه و قید اینجور مراسمهارو بزنه؟

آقا ا.ن مدیریت جهان رو بی‌خیال... فعلا اگه میتونی‌ همین روز قدس رو مدیریت کن...بذار ببینیم کجای کاری...

آقای خامنه ای، چون پرده در افتد نه تو مانی و نه تو...

حرمتها شکست...

پرده‌ها دریده شد...

چه آسان همه را به باد دادی...

دین را به باد دادی...

اعتقادات مردم را به باد دادی...

حرمت مذهب را شکستی...

آبروی انقلاب و انقلابیون را به زمین ریختی...
بسیج و شهادت را بی‌ آبرو کردی...
جنگ و جبهه را به ابتذال کشیدی...
عالمیت و مرجیت را بی‌ اعتبار کردی...
امامت و ولایت را بی‌ مایه کردی...
احیا و عزا را از رونق انداختی...
تو چه اسان همه را به باد دادی....
تو خود را و خاندانت را نیز به باد فنا دادی...
و تو در ایران و جهان و در تاریخ ایران و در ذهن و دل‌ ما چه بی‌ حرمت شدی...
بی‌ آبرو شدی...
بی‌ اعتبار شدی...
مبتذل شد...
بی‌ مایه و بی‌ رونق شدی...
تو فنا شدی...

آدمهای کوچک برای کارهای بزرگ!

از سلطان سنجر سوال کردند چی‌ شد که دولت تو سقوط کرد؟

جواب داد من دو اشتباه کردم: یکی‌ اینکه آدمهای بزرگ را برای کارهای کوچک گماشتم که انگیزه نداشتند. و دیگر اینکه به آدمهای کوچک مسولیتهایی بزرگ دادم که شایستگی نداشتند.

در دولتهای آقای احمدی نژاد غالبأ آدمهای کوچک به مسولیتهای بزرگ منصوب شده اند در حالی‌ که اغلب آدمهای شایسته یا برکنار هستند و یا در زندان!